ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ
ΛΕΡΟΥ 1912 – 1948 –ΚΩΣΤΑΣ ΚΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ
Έκδοση Πνευματικού Κέντρου Δήμου Λέρου, 2002.
Σκληρό εξώφυλλο, σελ. 290, διαστ. 23Χ29,4 cm, με πλήθος από Α/Μ φωτογραφίες. ΕΛΛΗΝΙΚΑ/ΑΓΓΛΙΚΑ/ΙΤΑΛΙΚΑ/ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ.
ISBN: 96087153OX
Η Λέρος είναι ένα από τα ωραιότερα νησιά του Αιγαίου. Παρά την τουριστική ανάπτυξη που γνώρισε τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 το νησί κρατάει ακόμη αυτή την φυσική ομορφιά και τα περισσότερα παλιά ιταλικά κτήρια, από τις δεκαετίες του ’30 και του ’40, τότε που δημιουργήθηκε το Λακκί και τα διάφορα οχυρωματικά έργα.
Το βιβλίο είναι ένας φωτογραφικός άτλαντας με εκατοντάδες παλιές φωτογραφίες και «σύγχρονες» που τραβήχτηκαν μεταξύ των ετών 1995 – 1998.
Η Λέρος είναι γνωστή παγκόσμια για τη μεγάλη μάχη που έλαβε χώρα τον Σεπτέμβριο – Νοέμβριο του 1943, όπου οι Γερμανοί κατέλαβαν το νησί που υπερασπίζονταν οι Ιταλοί και οι Σύμμαχοι.
Σήμερα το νησί αποτελεί το καλύτερο δείγμα οχυρωματικής του 20ου αιώνα. Μπορεί κανείς παντού να δει τα υπολείμματα των οχυρωματικών έργων. Δεν υπάρχει κορυφή βουνού που να μην έχει μια πυροβολαρχία ή διάφορα άλλα κτήρια. Παντού υπήρχαν τούνελ, καταφύγια και θέσεις ελέγχου με σκοπιές. Ακόμη φαίνονται οι τρείς πανύψηλοι πύργοι για τις κεραίες του ασύρματου.
Το Λακκί είναι μια πόλη, που έγινε κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής. Στα Λέπιδα, εκεί που σήμερα είναι το ψυχιατρικό νοσοκομείο, ήταν ο αεροναύσταθμος. Προχωρώντας προς τον Άγιο Γεώργιο φαίνονται τα τεράστια κτήρια της ναυτικής βάσης, όπου κάποτε ναυλοχούσαν τα ιταλικά υποβρύχια. Από εκεί έφυγε και το Υ/Π “Delfino” για την πειρατική του αποστολή βύθισης του «Έλλη », στις 15 Αυγούστου 1940.
Τα οχυρωματικά έργα προκαλούν εντύπωση, αλλά και γεννούν απορίες για το πως ανέβασαν σε εκείνες τις βουνοκορφές και με τα μέσα της εποχής τα βαριά πυροβόλα και τα οικοδομικά υλικά.
